Dodatkowo pojawiły się poszerzone nadkola z zewnętrznymi śrubami, relingi dachowe imitujące duży, wyprawowy bagażnik oraz – szczegół najbardziej charakterystyczny – dobrze wkomponowane w listwę nad przednią szybą, halogeny dachowe. Efekt wizualny był zaskakująco dobry. Zwiększyły się też rozmiary – długość to 4 496 mm szerokość – 1 819mm. Jednak najbardziej zwiększyła się wysokość – do 1 897 mm. Oczywiście nie obyło się bez przyrostu masy – w tej kwestii zanotowano znaczącą zmianę. Tym razem waga auta przekroczyła dwie tony.
Ponadczasowo
Patrząc współcześnie na wnętrze Cherokee KJ i użyte w nim materiały nie będziemy mieli powodów do narzekań. Styliści zadbali o jego ponadczasowy charakter. W wyposażeniu często spotykane były białe zegary. Kolory tapicerki to: szary, oliwkowy lub czarny ze srebrnymi dodatkami. Niestety podszybie wykonane było z twardego plastiku. Pokrycia siedzeń to dla wersji Sport materiał tkaninowy. Wersje Limited i Renegade wyposażono już w skórzane fotele. Wybierając model Sport nie należy spodziewać się ekstrasów. W „zamożniejszych” modelach można już oczekiwać elektrycznych szyberdachów, elektronicznego sterowania szybami i fotelami, centralnego zamka czy klimatyzacji. Można też szukać modeli z wysokiej jakości systemem audio oraz z komputerem pokładowym, który informuje nas o podstawowych parametrach jazdy, takich jak: przejechany dystans, zasięg pojazdu, kierunek jazdy, średnie spalanie itd.
Silniki
KJ-ka była oferowana z kilkoma silnikami. Pierwsze modele były wyposażane w silnik benzynowy nowej generacji, pracujący w układzie V6, o pojemności 3,7 l, rozwijający moc 210 KM przy 5 200 obr./min i 305 Nm przy 4 000 obr./min. Motor ten był udaną konstrukcją i znajdywał się w ofercie do końca produkcji. Był to bez wątpienia najpopularniejszy silnik za Oceanem, oparty na bloku żeliwnym i aluminiowych głowicach z wałkami rozrządu – po jednym w każdej głowicy, napędzanymi łańcuchem. Zastosowano też dodatkowo wałek wyrównoważający, ograniczający drgania silnika. Jego wadą, szczególnie ze współczesnego punktu widzenia, jest duże zapotrzebowanie na paliwo. Inny silnik benzynowy, z jakim można spotkać Cherokeego, to rzędowa czwórka o pojemności 2,4 l, który generuje prawie 150 KM. Znajdował on się w ofercie w latach 2001-2006, jednak nie cieszył się ze zbyt dużą popularnością. Nie grzeszył też oszczędnością, a przy tym był za słaby dla ciężkiego KJ-ta. Oprócz wyżej wymienionych silników benzynowych, na rynku europejskim obecne były też wspomniane wcześniej [tooltip title=”diesle” content=”Świeżo opracowane konstrukcje z żeliwnym blokiem, jednoczęściową aluminiową głowicą, dwoma wałkami rozrządu i czterema zaworami na cylinder.” type=”info” ]diesle[/tooltip]włoskiego producenta VM. Początkowo pojazd napędzał motor 2,5 l, dysponujący 143 KM oraz 343 Nm. W 2004 roku został on zastąpiony przez mocniejszą jednostkę – 2,8 l, 150 KM, z momentem wynoszącym 360 Nm. W tej chwili wydaje się on być najlepszym wyborem. Ale jest jeden szkopuł – modele z tą jednostką trzymają cenę, przez co są drogie w zakupie.
Przeniesienie napędu
Jeśli chodzi o kwestię napędu, Jeep pozostał przy tym, co dobre. Cherokee zachował tradycyjne rozwiązania. Motor ustawiony jest wzdłużnie, dalej skrzynia biegów i reduktor z dołączanym przodem. Do wyboru dwa rodzaje skrzyni biegów: sterowanie ręczne lub dla Amerykanów rozwiązanie klasyczne, jakim jest automatyczna przekładnia. Przy jednostkach benzynowych najczęściej znajdziemy sześciostopniową, manualną skrzynię NSG370. Dodatkowo, przy silniku 3,7 l możemy znaleźć automatyczną skrzynkę czterostopniową – 42RLE. Występują one zarówno w modelach napędzanych na wszystkie koła (4WD), jak i w modelach, gdzie napęd przekazywany jest tylko na tylną oś (2WD).
