Niemiecka ciężarówka
Ciężarówka Mercedes 3000 powstała w 1934 roku i była produkowana do końca 1945. Przeszła wiele modernizacji. Między innymi, w wyniku wspólnej produkcji z zakładami Opla, powstała wersja L701, w której wprowadzono pewne zmiany w układzie napędowym Mercedesa oraz zastosowano zmienioną, dłuższą ramę nośną samochodu. Miało to duży wpływ na powstanie powojennej wersji Mercedesa 3500.
Napęd
Konstrukcja została oparta o solidną stalową ramę, do której w przedniej części samochodu zamontowano silnik Diesla. Jednostka napędowa została zespolona ze skrzynią biegów o czterech przełożeniach do jazdy do przodu oraz bieg wsteczny. Przekładnia była połączona z tylnym mostem napędowym za pomocą wału kardana. Tylni most posiadał podwójne koła, tzw. bliźniaki. Koła zaopatrzone w dwudziestocalowe felgi, zostały wyposażone w opony z bieżnikiem terenowym. Tylne zawieszenie zamocowano do ramy za pomocą resorów piórowych. W przedniej części pojazdu znalazło się również zawieszenie oparte o resory piórowe, a koła także wyposażono w dwudziestocalowe felgi z terenowym bieżnikiem.
W zależności od wersji, była montowana przednia atrapa od Mercedesa lub Opla Blitza. Różnica ta uzależniona była od zakładów, w których składano ciężarówki Mercedesa. Modele montowane w zakładach Opla były wyposażone w atrapę Opla Blitza, co było uzasadnione maksymalnym wykorzystaniem zdolności produkcyjnych zakładów, budujących pojazdy dla wojska, w czasie II wojny światowej.
Kabina
Kabina metalowa była produkowana w początkowym okresie wojny oraz pod sam koniec.
W latach 1942-1944 większość kabin w tym modelu było drewnianych. Drewniana kabina była znacznie szersza od metalowej. Przednie szyby zamocowano pod kątem prostym, a dach został wyprofilowany w delikatny łuk. Oszczędności materiałowe skłoniły Niemców do poszukiwania materiałów zastępczych, a drewno doskonale się do tego nadawało. Pojazd przedstawiony na zdjęciach posiada metalową kabinę. W środku mieści się kanapa, na której może podróżować trzech żołnierzy.
Deska rozdzielcza została wyposażona w zegar prędkościomierza oraz czujnik ciśnienia oleju. Z boku znajduje się zegar amperomierza, a także kontrolka grzania świec żarowych. Duże koło kierownicy ułatwiało prowadzenie samochodu, zwłaszcza w warunkach terenowych. Pamiętajmy, że w tamtym okresie nie korzystano ze wspomagania układu kierowniczego. Jedynym wspomaganiem były silne ręce kierowcy.
Zabudowa
W tylnej części ciężarówki zamocowano skrzynię ładunkową. Wykonana była w całości z drewna z okuciami stalowymi. Skrzynie produkowano w dwóch wariantach. Jedna była typowo przystosowana do przewozu ładunków, a druga posiadała ławki do przewozu żołnierzy. Jej burty były otwierane na boki oraz do tyłu. Skrzynię zaopatrzono w drewniane pałąki, na których rozpięto brezentową plandekę.
W Mercedesach stosowano również zabudowy specjalistyczne, między innymi wozu sztabowego, którą wyposażono w stoły topograficzne, biurka, szafki na dokumenty oraz mapy. W rogu takiej zabudowy znajdował się piecyk typu „koza”, który pozwalał na pracę w warunkach zimowych. Okna w zabudowie sztabowej posiadały rolety do zaciemnienia wnętrza.
Kolejną, często stosowaną była zabudowa sanitarna, służąca do przewozu rannych żołnierzy. Mieściło się w niej od ośmiu do dziesięciu noszy.
Na samochodach Mercedes 3000 montowano również cysterny, które obsługiwały lotniska oraz jednostki pancerne.
Mercedes 3000 był jednym z najpopularniejszych samochodów Wehrmachtu, stosowanym na wszystkich frontach II wojny światowej. Pojazd przedstawiony na zdjęciach można było zobaczyć podczas Operacji Południe w Bielsku-Białej.
DANE TECHNICZNE
długość – 6,25 m szerokość – 2,35 m wysokość – 2,60 m masa – 4,03 t silnik – wysokoprężny, czterocylindrowy pojemność – 4 849 cm³ moc – 75 KM maksymalna prędkość – 75 km/h
