Gorszy pieniądz wypiera lepszy to teoria znana od stuleci, która idealnie wpisuje się w porównanie tych dwóch pojazdów. Napewno? Klasyczne solidne rozwiązania jakie występują w Suzuki Jimnym są wypierane przez nowomodę jaką prezentuje Opel Mokka, ale czy nie takie są właśnie oczekiwania rynku, czy nie tego chcą kierowcy?

Dlaczego?

Te pojazdy dzieli przepaść konstrukcyjna. Suzuki Jimny to kolejne etapy pierwotnego wzorca Willysa. Pierwsze modele Jimnego pojawiły się pod koniec lat dziewięćdziesiątych, a jego produkcja trwa już ponad dwadzieścia. Konstrukcyjnie Jimny oparty jest na solidnej ramie nośnej (dzisiaj to już rzadkość), do której przymocowane są elementy nadwozia, układu zawieszenia i przeniesienia napędu pojazdu. Kwadratowe nadwozie, proste przetłoczenia blach, lekko zaokrąglone kanty to cechy charakterystyczne Jimnego, do tego dochodzi jego długość – tylko 3 695 mm.
Tymczasem Opel Mokka to absolutna świeżość na rynku motoryzacyjnym. Jego debiut miał miejsce w ubiegłym roku, a konstrukcja samonośna – znak czasów, ze swoimi licznymi przetłoczeniami wpisuje się w najnowsze trendy rynkowe. Dynamiczna sylwetka wzorowana na pojazd terenowy, posiada duże, w dolnej części nie lakierowane zderzaki, optycznie, sztucznie, powiększające gabaryty. Ze swoją długością 4 278 mm, Mokka bije na głowę Jimniego. Jednak zaznaczyć trzeba, że zarówno Mokka jak i Jimny gabarytowo lokują się w grupie pojazdów małych, gdyż są znacznie bardziej „skompresowane” niż przeciętny samochód kompaktowy. Trudno też nie zauważyć znakomitych parametrów terenowych Suzuki, o czym świadczy kąt najazdu, zjazdu czy rampowy. Za to samo porównanie prześwitu pojazdów pozbawia nas złudzeń jakoby Mokka miała zapędy na wyjazd z miasta.

Wnętrze

Projekt wnętrza zastał wymuszony przez konstrukcję pojazdu. W Suzuki Jimnym kształt sylwetki kierowcy zbliżony jest do kształtu człowieka siedzącego na krześle, pedały naciskane są „z góry”, nie na wprost. Podobnie jest w Oplu, co spowodowało nasze zdziwienie! Ściśnięcie na małej przestrzeni dwóch rzędów foteli wymusiło ich wypiętrzenie. Zajęcie wygodnego miejsca dla kierowcy o wzroście powyżej 180 cm powoduje mocne wycofanie fotela kierowcy i właściwie zlikwidowanie przestrzeni na nogi pasażerów. Tak dzieje się w obydwu przypadkach. No tak, a co stało się z przestrzenią skoro Mokka jest znacznie dłuższa? Przesunęła się do bagażnika, tym samym Mokka ma nieznacznie większy luk bagazowy, ale o ile tak naprawdę nie wiemy bo producenci podają dane w dwóch innych normach. Dlatego nieznacznie bo o ile przedział bagażowy Mokki jest dłuższy, to Jimny tą różnicę niweluje wysokością i kanciastym kształtem nadwozia.
To oczywiście nie wszystkie różnice, jest też stylistyka wnętrza. Jimmny reprezentuje rozwiązania podporządkowane prostocie i użyteczności, a użyty materiał do wykonania tapicerki jest łatwo zmywalny po powrocie z terenu. Mokka natomiast to wielość linii i przetłoczeń tapicerki podporządkowane nowoczesnemu designowi, jednak jakoś użytych materiałów nie pozostawia złudzeń, że mamy do czynienia z pojazdem low Badget.

Silnik

Suzuki i Opel to podobne jednostki benzynowe, czterocylindrowe rzędowe. W przypadku Suzuki* jest to sprawdzony silnik o pojemności 1 328 cm3, który dysponuje mocą 85 KM przy 6000 ob/min. W przypadku Opla Mokki na głównym wyposażeniu znajdujemy silnik benzynowy o pojemności 1 364 cm3 i mocy 140KM dostępnej w przedziale 4900-6000 obrotów, mocy co trzeba podkreślić wygenerowanej z turbiny. I wydawało by się przeglądając tabelki z danymi, że super Mokka bije na głowę Suzuki, ale… tak nie jest! Opel, znacznie cięższy, dodatkowo posiada silnik, który nie przyspiesza podczas startu, zapewne to kwestia doboru przełożeń no i oczywiście zdławienia silnika przez normy ekologiczne. Suzuki natomiast wsparte reduktorem znakomicie sobie radzi i to pomimo słabszego silnika. Nieznacznie lepiej wypada silnik Opla pod dystrybutorem w kategorii zużycia paliwa, jednak trzeba przyznać obiektywnie, że faktyczne zaobserwowane zużycie paliwa w obydwu przypadkach, a w szczególności podczas jazdy w mieście mija się z deklarowanym.

[symple_box color=”red” text_align=”left” width=”100%” float=”none”]
Suzuki* od początku produkcji Jimnego, jak i poprzednich modeli tego typu, głównie oferowała silniki benzynowe, sporadycznie rozwiązania wysokoprężne, zresztą nie swojej konstrukcji wstawiając w lekką Suzukę.
[/symple_box]

Napędy

Rozwiązanie napędów to również dwie skrajne koncepcje. W przypadku Suzuki to klasyczna koncepcja: układ wzdłużny silnika, pięciobiegowa skrzynia i reduktor przekazujący na stałe napęd na tylną oś, z możliwością dopięcia przedniego napędu na sztywno, oraz z możliwością zredukowania przełożeń. Natomiast Opel prezentuje rozwiązanie typowo osobowe, silnik ustawiony poprzecznie, skrzynia sześciobiegowa, napęd realizowany stale na przednią oś z dołączanym czasowo i automatycznie napędem na tył, za pomocą układu elektromagnetycznego.

[symple_box color=”green” text_align=”left” width=”100%” float=”none”]
Bezkompromisowy układ napędowy Jimnego sprawdzi się w trudnym terenie; w przypadku Mokki, która z założenia nie rozwija zbyt dużych prędkości, a zjazd z asfaltu ograniczają duże zwisy i mały prześwit, drugi napęd właściwie może okazać się zbyteczny.
[/symple_box]

Zawieszenie

Zdecydowanie bardziej komfortowe zawieszenie jest w Oplu Mokka, reprezentującym rozwiązanie niezależne, zwykle stosowane w samochodach osobowych. Jest ono oparte na kolumnach MacPersona na osi przedniej i oś z belką skrętną o przekroju w kształcie litery U, zlokalizowaną przed tylnymi kołami. Zestrojone dla niskiego skoku koła sprawią, że samochód zachowuje się stabilnie podczas pokonywania zakrętów. Zastosowane opony o niskim profilu w polskich warunkach nie sprawdzają się, samochód tego typu kupuje się przecież aby pokonywał miejskie dziury.
Suzuki to typowe rozwiązanie klasyczne spotykane w samochodach terenowych – dwa sztywne mosty oparte na sprężynach i prowadzone wahaczami wzdłużnymi i drążkami Panharda. Jest to niezbyt komfortowe rozwiązanie, samochód podskakuje i nie do końca trzyma założony tor jazy. Natomiast nie ma sobie równych w ternie podczas pokonywania nierówności; zwarta konstrukcja, krótki rozstaw osi, mały promień skrętu to główne tego powody.

Zastosowane układy kierownicze to również inne podejście do funkcji pojazdu. Mokka posiada przekładnie zębatkową i elektryczne wspomaganie. W Jimnym natomiast znajdujemy solidne drążki kierownicze i przekładnię ślimakową wspomaganą hydraulicznie, która zdecydowanie lepiej sprawdzi się, gdy założymy większe opony o agresywnym bieżniku.

Werdykt

Gorszy pieniądz wypiera lepszy, przekładając tę teorią na porównywane samochody można stwierdzić pewną prawidłowość. Klient częściej będzie wybierał Opla Mokkę jako samochód nowszy, bardziej komfortowy, ze sprzedażą wspartą działaniami PR i marketingowymi. Przed zakupem Suzuki potencjalnego klienta będzie powstrzymywał swego rodzaju rozsądek, bo tak naprawdę po co mu samochód, który jest mały i znacznie mniej komfortowy, a do tego przeznaczony tylko do terenu. I tak dochodzimy do sedna teorii gorszego i lepszego pieniądza. Na rynku wtórnym Suzuki utrzymuje wysoką wartość i jest bardziej poszukiwany jako pojazd, który może służyć przez wiele lat, a miejskie kompakty już nie. I tak to już jest, klient chciałby samochód terenowy, a wybiera kompakta.

[symple_divider style=”dashed” margin_top=”20px” margin_bottom=”20px”]

Dane techniczno-eksploatacyjne

[symple_tabgroup]

[symple_tab title=”Opel Mokka  1,4  4×4″]

Silnik

1,4 Ecotec turbodoładowany silnik benzynowy, rzędowy R4, chłodzony wodą, z bezpośrednim wtryskiem paliwa, rozrząd DOHC, pojemność silnika – 1 364 cm³ maksymalna moc – 103 kW(140 KM) przy 4900–6000 obr/min, maksymalny moment obrotowy 200 Nm przy 1850–4900 obr/min

Skrzynia biegów

manualna 6-biegowa

Skrzynia rozdzielcza

napęd na cztery koła z automatycznym rozdziałem momentu napędowego, sprzęgło elektromagnetyczne

Zawieszenie przednie

kolumna MacPhersona z dolnym wahaczem trójkątnym i stabilizatorem, amortyzatory teleskopowe, sprężyny śrubowe

Zawieszenie tylne

oś z belką skrętną o przekroju w kształcie litery U,wahacze wleczone, amortyzator, sprężyny śrubowe

Kola

Continental ContiPremiumContact 2 215/55 R18

Układ hamulcowy

hydrauliczny, dwuobwodowy, podciśnieniowe, wspomagania, przód tarczowe i wentylowane, tył tarczowe

Układ kierowniczy

przekładnia zębatkowa wspomagana elektrycznie EPS

Wymiary

długość x szerokość x wysokość – 4 278 x 1 777 x 1 658 mm, rozstaw osi – 2 555 mm, rozstaw kół przednich/tylnych – 1 540 / 1 540 mm, średnica zawracania – 10,8 m, objętość bagażnika z siedzeniami rozłożonymi/ złożonymi wg ECIE 356/1 972 l

Masy, objętości

masa własna – 1 460 kg, dopuszczalna masa całkowita – 2 013 kg, ładowność – 409 kg, dopuszczalna masa całkowita przyczepy z hamulcem/bez hamulca – 1 200/500 kg

Osiągi

maksymalna prędkość – 170 km/h, pojemność zbiornika paliwa – 54 l, zużycie paliwa tryb miejski/pozamiejski/mieszany – 7,4/5,0/5,9 l/100km

[/symple_tab]

[symple_tab title=”Suzuki Jimny 1.3 VVT”]

Silnik

typu M13A z systemem VVT, czterocylindrowy, rzędowy, z zapłonem iskrowym, wtryskiem wielopunktowym sekwencyjnym, DOHC, 4 zawory na cylinder, o pojemności 1 328 cm3, mocy 62,5 kW (85 KM) przy 6 000 obr./min, maksymalnym momencie obrotowym 110 Nm przy 4 100 obr./min

Skrzynia biegów

ręczna, pięciobiegowa: I – 4,425, II – 2,304, III – 1,674, IV – 1,190, V – 1,000, R – 5,151

Skrzynia rozdzielcza

dwubiegowa, sterowana elektrycznie, sztywny napęd kół tylnych, koła przednie dołączane mechanicznie i pneumatycznie, przełożenie drogowe 1,000, terenowe 2,002, przekładnia główna – 4,300

Zawieszenie przednie

sztywny most, dwa kute wahacze wzdłużne, drążek Panharda, stabilizator, sprężyny śrubowe, amortyzatory teleskopowe

Zawieszenie tylne

sztywny most, dwa kute wahacze wzdłużne, drążek Panharda, sprężyny śrubowe, amortyzatory teleskopowe

Układ hamulcowy

dwuobwodowy, wspomagany, ABS+EBD, tarcze z przodu, bębny z tyłu

Układ kierowniczy

wspomagany hydraulicznie, przekładnia kulkowo-ślimakowa

Koła

opony Bridgestone Dueler HT 205/70 R15 na obręczach stalowych

Wymiary, objętości

rozstaw osi – 2 250 mm, rozstaw kół przód/tył – 1 355/1 365 mm, długość x szerokość x wysokość – 3 625 x 1 600 x 1 705 mm, prześwit poprzeczny – 190 mm, pojemność zbiornika paliwa – 40 l, pojemność bagażnika/pojemność po złożeniu siedzeń – 113/324 l

Masy

własna – ok. 1 090 kg, całkowita – 1 420 kg

Osiągi

prędkość maksymalna – 140 km/h, czas rozpędzania 0-100 km/h – 14,1 s, zużycie paliwa cykl miejski/pozamiejski/mieszany – 8,9/6,0/7,1 l/100 km, promień skrętu – 4,9 m

[/symple_tab]

[/symple_tabgroup]

Plusy i minusy

[symple_tabgroup]

[symple_tab title=”Opel Mokka 1.4 Ecotec 4×4″]

[symple_highlight color=”green”]

+ dynamiczna jednostka napędowa

+ miły dla oka projekt nadwozia

+ zintegrowany ze zderzakiem bagażnik rowerowy

[/symple_highlight]

[symple_highlight color=”red”]

– skromny prześwit

– kontrowersyjne wnętrze

– słabe wyciszenie wnętrza

[/symple_highlight]

[/symple_tab]

[symple_tab title=”Suzuki Jimny 1.3 VVT „]

[symple_highlight color=”green”]

+reduktor

+dobra widoczność

+sprawność w terenie

[/symple_highlight]

[symple_highlight color=”red”]

-mała objętość bagażnika

-przestarzałe wnętrze

-kiepskie prowadzenie na nierównościach

[/symple_highlight]

[/symple_tab]

[/symple_tabgroup]

Autor: Grzegorz Surowiec, zdjęcia: autor