- Honda CR-V (2006-2012)
- Toyota RAV4 (2005-2012)
- Nissan Qashqai (2007-2013)
- Subaru Forester (2008- )
- Mitsubishi Outlander (2006- )
2013 rok obfitował w premiery w segmencie SUV. Każdy z japońskich producentów zaprezentował nowy model, który w założeniu ma zrobić sporo zamieszania na światowych rynkach.
Japońska ofensywa
Forester doczekał się już czwartej generacji. Jednak „trójka” wciąż jest dostępna w salonach. Nic dziwnego – to bardzo udany model – i można liczyć na przyzwoitą sprzedaż równolegle prowadzoną z generacją IV. Przez pięć lat sprzedaży Forestera III zdążyliśmy przekonać się, jak się sprawuje to auto na długim dystansie.
Honda CR-V w zasadzie przy każdej generacji CR-V nie zaliczyła większej wpadki. Poziom zadowolenia klienta jest utrzymywany wciąż na bardzo wysokim poziomie. Najnowsza wersja modelu zachwyciła dziennikarzy. Prawdopodobnie pozytywna ocena będzie odnosić się także do egzemplarzy rynku wtórnego. W tym momencie możemy wypowiedzieć się tylko na temat poprzedniej generacji, która – wydaje się – zasadnie cieszy się tak dobrą renomą.
Jeśli chodzi o Nissana Qashqaia, należy przypomnieć, że w sporej części auto opiera się na technologii francuskiej (koncern Renault-Nissan).
Analogicznych sytuacji można także doszukać się u konkurentów. Mitsubishi Outlander to model bliźniaczy dla Peugeota 4007 i Citroena C4 Aircross. Dla dodatkowego skomplikowania sprawy pod maską Outlandera lądują m.in. wysokoprężne jednostki Volkswagena – 2.0 TDI.
FHI
Formalnych podobieństw między firmami można szukać w przypadku Subaru i Toyoty. W końcu kilka lat temu Toyota zakupiła pakiet udziałów molocha jakim jest Fuji Heavy Industries (producent m.in. samochodów Subaru). Oczywiście RAV4 i Forester technologicznie nie mają ze sobą zbyt wiele wspólnego, ale w przyszłości wystąpienia takiego zjawiska nie można wykluczyć.
Metodologia
Poniżej prezentujemy skompresowaną ilość informacji dotyczących eksploatacji poszczególnych modeli. W porównaniu skupiliśmy się na wskazaniu mankamentów, jakie męczą japończyków przy pokonywaniu długich dystansów. Na niezaprzeczalnych zaletach tych pojazdów skupiliśmy się w materiałach z działu „Jazda” oraz „Porównanie”.
Honda CR-V (2006-2012) – Usterki, nie awarie
Układ hamulcowy, ASO
Honda CR-V to nielekkie auto. Mimo to, zużycie klocków i tarcz hamulcowych wydaje się i tak zbyt szybkie. Przy wymianie warto zainteresować się częściami sprawdzonych producentów (np. TRW). Lepszy jakościowo komplet tarcz i klocków będzie zarazem tańszy (o kilkaset złotych) niż ten, który oferują autoryzowane stacje obsługi. Ceny usług w ASO są dość wysokie. Uśredniając, za przegląd okresowy należy zapłacić około 1,5 tys. zł. Jednak można zaoszczędzić kilka groszy na odwiedzinach w serwisie. Przed przyjazdem należy we własnym zakresie wyposażyć się w oleje i części, które mają być wymieniane. Po takim przygotowaniu stacja obsługi za – dajmy na to – olej silnikowy nie policzy nam kilkuset złotych.
Zawieszenie, układ kierowniczy
Kolejną bolączką CR-V są szybko zużywające się drążki kierownicze oraz awaryjne przekładnie kierownicze. Należy przygotować się również na częste wymiany łączników stabilizatora, ale ta przypadłość dotyczy większości samochodów poruszających się po polskich drogach. Większych problemów w tym obszarze nie stwierdzono.
Silniki, nadwozie
Dobrze wiemy jakie silniki wytwarza Honda – dopracowane i bezawaryjne. Ale jednak nie do końca doskonałe. Wysokoprężne jednostki mają w zwyczaju pochłaniać zbyt duże ilości oleju silnikowego. Jak każdy współczesny samochód z turbodieslem, CR-V jest wyposażony w takie „wytłumiacze”, jak koło dwumasowe, które – niestety – szybko ulega zużyciu.
Kilka niedoróbek można znaleźć w wykończeniu wnętrza pojazdu. Kompletacje wyposażone w skórzaną tapicerkę to łakomy kąsek. Niestety skóra w Hondzie lubi pękać. Zdecydowanie zbyt szybko się zużywa. Elementy z tworzywa sztucznego, które wykańczają niemal całe wnętrze, są podatne na zarysowania. Nawet niewielkie skrobnięcia zostawiają trwały ślad. Wyprowadzić z równowagi potrafi mechanizm poziomowanie lamp ksenonowych. Awarie tego podzespołu są częste i dość kosztowne w naprawie ponad 1 tys. zł w ASO.
Zaskakująco Honda męczy takimi drobiazgami jak… uszczelki drzwi, które nierzadko po kilku latach nadają się do wymiany. Powłoka lakiernicza nie należy do rekordowo wytrzymałych – często pojawiają się kilkumilimetrowe odpryski.
Toyota RAV4 (2005-2012) – (nie)legendarna niezawodność
Światowa popularność Toyoty nie wynika z przypadku. Corolla to bestseller, którego największą zaletą z pewnością nie była spektakularna aparycja. Tutaj liczyła się (i wciąż liczy) relatywnie niska cena i niezawodność. Co do tej ostatniej trochę się zmieniło na niekorzyść Toyoty. Mimo to, RAV4 dalej pozostaje jedną z lepszych propozycji na rynku wtórnym i pierwotnym.
[su_tooltip style=”youtube” position=”north” size=”1″ content=” Nie zalecamy wystawiania lakieru nadwozia na próby. Jest on podatny nawet na niewielkie zarysowania.” class=”dymek”]
Wady eksploatacyjne*
[/su_tooltip]
Zacznijmy od wnętrza. Owszem – w kabinach japończyków zawsze było „plastikowo”, ale w miarę solidnie. Właściciele przedostatniej generacji RAV4 mają powody do narzekania. Jakość montażu elementów we wnętrzu nie jest wystarczająco wysoka. Nadruki na przyciskach sterowania szyb są wyjątkowo nietrwałe. To samo tyczy się przycisków na wielofunkcyjnej kierownicy.
Występują także problemy z samą deską rozdzielczą, której zły montaż objawia się nierzadko w pełni słyszalnymi odgłosami podczas jazdy. Stukające w zakrętach lub na „kocich łbach” siedziskach to też nie rzadkość. Wśród akustycznych bolączek znajdziemy jeszcze wyjątkowo słabo wytłumiony zbiornik paliwa, z którego nadmiernie słychać przelewające się paliwo. Tutaj zaradzi jego wymiana oraz użycie dodatkowych materiałów wygłuszających. Coś jeszcze? Zamek przytrzymujący maskę silnika również nie spisuje się na medal – podczas szybkiej jazdy można zaobserwować drgania pokrywy silnika.
Zawieszenie, silniki
W obszarze zawieszenia można mieć zastrzeżenia do klocków hamulcowych oraz tarcz, które nie zostały odpowiednio dostosowane do wymagań RAV4. Ich niska trwałość wymusza dość częste wymiany tych elementów. Podobnie jest z gumami łączników stabilizatora, co nikogo nie powinno dziwić. W polskich warunkach drogowych jest to typowe zjawisko, w zasadzie u każdego z konkurentów.
Miłośnicy jednostek wysokoprężnych muszą mieć na uwadze pewne mankamenty. Jednostki D-4D mają wysokie zapotrzebowanie na olej silnikowy. Częste dolewki są niezbędne. Jeśli chodzi o niezawodność, nie jest ona wyższa niż u konkurencji. Sporadycznie zdarzają się problemy z układem wtryskowym oraz filtrami cząstek stałych. Użytkownicy zwracają także uwagę na pilnowanie stanu zaworu recyrkulacji spalin oraz turbosprężarki.
Jednostki benzynowe wymagają mniej uwagi od właścicieli. Jednak charakteryzują się wyższym spalaniem.
Nissan Qashqai (2007-2013) – Zasadny bestseller
Nissan QQ (jak nazywają go internauci) to projekt skrojony na miarę potrzeb typowego europejskiego nabywcy. Model ma sporo wspólnego z rodzimymi autami: Koleosem oraz Dusterem. Wszystkie trzy bazują na tej samej płycie podłogowej. Dzielą też sporo innych rozwiązań technicznych. Zatem jasno widać, że Qashqai to kompilacja japońsko-francuskich „patentów” na sukces handlowy.
Bolączki
Z góry zaznaczę, że opinia jaką się cieszy Qashqai na rynku wtórnym jest bardzo dobra. Samochód został zasadnie doceniony za przystępną cenę zakupu, niewielkie koszty utrzymania i akceptowalną niezawodność. Jednak mankamenty są. Warto o nich się dowiedzieć przed zakupem.
Modele Qashqai produkowane w okresie od 6 sierpnia 2010 r. do 12 sierpnia 2011 r. były dotknięte usterką układu chłodzenia jednostki sterującej elektrycznego wspomagania układu kierowniczego. Awarie były usuwane bezpłatnie na autoryzowanych stacjach obsługi. Przed kupnem auta z tego okresu warto sprawdzić, czy uczestniczyło w akcji serwisowej.
Wnętrze Qashqaia dosyć szybko się [su_tooltip style=”youtube” position=”north” size=”1″ content=”Obicia foteli i drzwi oraz takie elementy jak lewarek skrzyni biegów (manualnej) szybko się zużywają.” class=”dymek”]zużywa*[/su_tooltip]. Często współpracy odmawia układ nawigacyjny, a konkretnie jej interfejs głosowy. Niedopracowane są także mechanizmy elektrycznego sterowania lusterek zewnętrznych, które do najtrwalszych niestety nie należą. W obszarze zawieszenia warto się przygotować na wymianę amortyzatorów po kilkudziesięciu tys. km. To samo tyczy się, niedrogich w zakupie i wymianie łączników stabilizatora. Przy niewielkich przebiegach często pojawia się potrzeba wymiany poduszek skrzyni biegów oraz łożysk amortyzatorów.
Jeśli chodzi o silniki, godnym polecenia jest benzynowy, japoński motor 1.6. Silnik wykorzystuje łańcuch rozrządu – to niewątpliwie zaleta. Alternatywą dla niego może być dwulitrowiec o mocy 141 KM (w przeciwieństwie do 1.6 jest on dostępny z napędem 4×4).
Wysokoprężny silnik 1.5 dCi (od Renault) nie bije rekordów zaufania. Jego awaryjność wydaje się zbyt wysoka, choć tragicznie nie jest. Przy prawidłowej obsłudze nie powinno być większych problemów. Większe przebiegi i błędy w konserwacji mogą się skończyć wydatkami ekstra. Mały diesel jest kompletowany z filtrem cząstek stałych. Jest też narażony na uszkodzenie panewek. W większym dwulitrowym dCi (tu dostępna jest wersja 4×4) niestety nie można regenerować wtryskiwaczy. Jeśli chodzi o sam napęd na obie osie, można dać mu piątkę z niezawodności. On problemów zasadniczo nie sprawia. Podsumowując – bardziej racjonalnym wyborem jest jednostka benzynowa.
Subaru Forester (2008- ) – Racjonalny wybór
Najmniej problemów w eksploatacji sprawiają wersje z silnikiem benzynowym. Nastawieni na kupno auta z jednostką wysokoprężną muszą wiedzieć o kilku rzeczach. Podczas eksploatacji problemem może okazać się sprzęgło (którego awaria może wystąpić już po 40 000 km) wraz z kołem dwumasowym. Biorąc pod uwagę koszt wymiany sprzęgła i koła dwumasowego na nowe (ponad 2 000 zł, poza ASO) mankament ten wydaje się dość istotny. W ASO wymiana samego sprzęgła (poza okresem gwarancyjnym) to wydatek oscylujący wokół 6 000 zł. Właściciele Foresterów 2.0D skarżą się także na awarie zaworu recyrkulacji spalin (EGR). Mogą też wystąpić problemy z pompą wody.
Drobne bolączki, które dotyczą wszystkich wersji silnikowych, to m.in. zbyt często przepalające się żarówki świateł mijania, hałasujący szyberdach i fotel kierowcy oraz wydająca niepokojące dźwięki – tylna kanapa.
Do poważniejszych zarzutów należy zaliczyć dużą podatność układu wydechowego na korozję. W tym przypadku jednak stacje diagnostyczne ASO często wykonują bezpłatne zabezpieczenie dotyczące całego układu. Warunkiem jest wykonanie przeglądu okresowego w autoryzowanej placówce oraz oczywiście odpowiedni stan układu wydechowego.
Rynek, koszty serwisu
Aby stać się właścicielem używanego Forestera trzeciej generacji, należy przygotować minimum 40 000 zł. Tańsze egzemplarze – owszem – można znaleźć, ale ich stan może budzić wątpliwości. Wersje z dieslem są już sporo droższe. Ich ceny zaczynają się od niemalże 60 000 zł. Cały czas mowa o autach z okresu początku produkcji. Dwuletnie egzemplarze, w przypadku wersji 2.0D, to wydatek minimum 80 000 zł. Zakup benzynowca w tym samym wieku pozwala zaoszczędzić do 20 000 zł.
Trzecia generacja wciąż jest w sprzedaży na rynku pierwotnym. Jest to auto stosunkowo młode, dlatego kupno Forestera z aktywną gwarancją jest jak najbardziej możliwe. Zainteresowanych takim rocznikiem warto przestrzec o kosztach przeglądu w ASO, które małe nie są. Cena przeglądu auta posiadającego dwuletnią gwarancję (można ją też przedłużyć) z wysokoprężnym bokserem wynosi 1 865 zł, czyli niemało. W przypadku gwarancji przedłużonej do 96 miesięcy (ograniczonej przebiegiem 120 tys. km) cena przeglądu sięga 2 411 zł. Są to rekomendowane przez centralę Subaru – maksymalne ceny przeglądów [su_tooltip style=”youtube” position=”north” size=”1″ content=”Dla pojazdów z automatyczną skrzynią biegów przewiduje się dopłatę 123 zł w przypadku wizyty obejmującej wymianę oleju w skrzyni biegów.” class=”dymek”]okresowych*[/su_tooltip].
Mitsubishi Outlander (2006- ) – Da się lubić
Outlander II, w przeciwieństwie do swojego poprzednika, jest montowany z jednostkami wysokoprężnymi. Japończycy postanowili nie ryzykować z aplikowaniem swoich diesli i skupili się na tych, do których przywykli Europejczycy. Jedną z propozycji jest volkswagenowski 2-litrowy turbo diesel (niestety – oparty na pompowtryskiwaczach), z którym Outlander nie notował wysokich słupków sprzedaży. Silnik zapewnia dobrą dynamikę i w pełni akceptowalne średnie spalanie, ale nie jest pozbawiony wad. Po pierwsze – kultura pracy. Jednostka nawet po rozgrzaniu jest nieprzyjemnie głośna. Głównym problemem są pękające głowice. Jeżeli taka awaria będzie miała miejsce po skończeniu gwarancji, radzimy mimo wszystko ubiegać się u producenta o przynajmniej częściowy zwrot kosztów naprawy. Kolejnym mankamentem jest zużycie oleju silnikowego. Nawet po dotarciu, silnik lubi sobie „łyknąć” i dlatego asekuracyjnie należy mieć ze sobą coś na dolewkę.
Mocniejszy diesel to konstrukcja PSA 2,2 l, tym razem z wtryskiem common rail. Silnik wykazuje większą dynamikę i wyższą kulturę pracy niż niemiecki motor. Ponadto nie odstaje od „TDI” w kwestii ekonomicznego obchodzenia się z paliwem.
[su_note note_color=”#343434″ text_color=”#ffffff” radius=”5″]Jeśli ktoś wymaga w aucie z trzema diamentami japońskiego silnika, powinien sięgnąć po jedną z dwóch jednostek MIVEC, które eksploatacyjnie nie sprawiają kłopotów. Są to silniki w 100% opracowane przez Mitsubishi, produkowane na terenie Japonii.[/su_note]
Co psuje wrażenie?
Użytkownicy Outlanderów zasadnie skarżą się na jakość lakieru nadwozia. Już drobne zahaczenie o gałązkę drzewa powoduje wyraźnie widoczną rysę.
Posłuszeństwa mogą odmówić takie elementy jak: wycieraczka tylnej szyby, połączenia kablowe przy reflektorach ksenonowych, radio, czujnik deszczu, czujniki poduszek powietrznych. Podczas jazdy z kompletem pasażerów przy dużej wilgotności powietrza trudno sobie poradzić z parującymi oknami. W takim przypadku warto użyć klimatyzacji.
Wśród nieodpartego wrażenia przeciętności auta, przy odrobinie skupienia możemy znaleźć jego wiele niepowtarzalnych plusów. Głównym jest przyzwoita niezawodność. Tworzone przez ostatnie lata rankingi niezawodności, w rubryce SUV/4×4, prawie zawsze notowały wysokie pozycje z Mitsubishi Outlanderem właśnie. Zatem nic dodać, nic ująć – jest poprawnie.
