gt;Walka ze zbyt dużą żarłocznością „fordowskiego” pick-upa nie ograniczała się tylko do kuracji odchudzającej. W sprzedaży znalazły się bardziej ekonomiczne, 4-stopniowe, manualne skrzynie biegów (przeznaczone do wariantów 4×4). W wersji z napędem na jedną oś pojawiła się nowa, 4-biegowa przekładnia automatyczna łączona z „ekonomicznym” motorem 5.0 L V8. W 1982 r. w katalogach sprzedażowych pojawił się jeszcze jeden wariant silnikowy – 3.8 L V6. Rok po tym, Ford zdecydował się na usunięcie silnika 4.2 L V8.
[nice_info]Po 1980 r. F-150 dostępny był z nowymi halogenowymi reflektorami, centralnym zamkiem oraz elektrycznie sterowanymi szybami. Stacyjka zapłonowa powędrowała na kolumnę kierownicy. Złodziejom utrudnić życie miała – montowana od tamtej pory – blokada kierownicy. Z kolei środek kabiny został obity większą ilością materiału tapicerskiego, co przełożyło się na lepsze wyciszenie wnętrza. [/nice_info]
Roszady
Po trzydziestu latach, zarząd Forda podjął decyzję o „zamordowaniu” serii 100. Od tamtej pory najmniejszym pick-upem w ofercie producenta został model F-150. Siódma generacja do końca produkcji (1986 r.) zasadniczej modernizacji nie doświadczyła. Przed narodzinami następcy F-150, w wyposażeniu standardowym znalazły się całkowicie nowe hamulce tarczowe (oś przednia). Od tamtej pory znacznej poprawie uległo także zabezpieczenie antykorozyjne karoserii.
W 1987 r. przyszedł czas na ósmego z kolei przedstawiciela serii F. My oczywiście uwagę skupiamy stricte na modelu F-150. Stylistyka nadwozia idealnie wpasowała się w motoryzacyjne trendy lat 90. Zwarta bryła, prosta i bezpretensjonalna struktura nadwozia, idealnie współgrały z użytkowym przeznaczeniem samochodu. Przy okazji wymiany starej generacji na nową, udało się jeszcze polepszyć parametry aerodynamiki. Jednak pod względem technologicznym nowe Fordy serii F otrzymały sporo więcej. Sześciocylindrową jednostkę 4.9 L wyposażono w elektronicznie sterowany wtrysk paliwa (5.0 L, 5.8 L). W przypadku sześciocylindrowców, zmieniono również sposób mocowania silnika, co zaowocowało odczuwalną redukcją wibracji przenoszonych do kabiny. Amerykańscy odbiorcy wyraźnie dali do zrozumienia, że 3-biegowa skrzynka manualna im nie w smak, dlatego producent zakończył jej wytwarzanie. Do aut trafiały 5-biegowe odmiany ręcznie sterowanej przekładni. W standardowym wyposażeniu pojawił się układ ABS. Ponadto, modele 4×4 zostały wyposażone w nowe skrzynie rozdzielcze. Od 1989 roku, za dopłatą klient otrzymywał blokadę tylnego mostu.
W 1994 roku inżynierowie Forda postanowili ponownie zmienić parametry aerodynamiki nadwozia. Linia świateł, zderzaków i lusterek została powtórnie wygładzona. Oprócz tego, zmiany dotknęły także wnętrza [tooltip title=”kabiny” content=”Przy tylnej kanapie umieszczono pasy bezpieczeństwa (wersja SuperCab). Kokpit także został przeprojektowany. ” type=”info” ]kabiny[/tooltip]. W 1996 roku z rynku wyleciały dwie wersje F-150: sportowy Lightning i Flareside.
Czasy współczesne
W latach 90. sprzedaż F-150 szła lepiej niż dobrze. Przy takim obrocie sprawy, najlepiej byłoby niczego nie zmieniać. Jednak życie nie znosi pustki. Jeśli Ford stałby w miejscu, mógłby stracić pozycję lidera na amerykańskim rynku. W 1997 roku przedstawiono nową, zupełnie inaczej wyglądającą 150-kę. W ofercie pojawiło się świeże silnikowe trio: 4.2 L V6 (202 KM), 4.6 V8 (231 KM) oraz 5.4 V8 (260 KM). Podobnie jak do tamtej pory, wybór wersji nadwoziowych nie pozostawiał nic do życzenia. Dostępne były warianty: Regular Cab (krótki), Super Cab (kabina przedłużona) i Super Crew (kabina podwójna). Na liście odmian brakowało tylko wersji Lightning, która po krótkim czasie nieobecności powróciła na rynek w 1999 r (360 KM, 5.4 V8, sportowe zawieszenie, 18-calowe felgi). Sportowy pick-up odcinek
