OFF-ROAD PL MAGAZYN 4x4 | CHALLENGE&INDEPENDENCE
Search
Logo OFF-ROAD.PL magazyn 4x4

Do trzech razy sztuka.Land Rover Serii III (1971-1985)

W latach siedemdziesiątych, siłą rzeczy, modelem dla wojska stała się Seria III. Powszechnie nabywana była wersja 109 HD Softop wyposażona we wzmocnione: zawieszenie i ramę. W 1972 roku miejsce Lightweighta IIa zajął model wytwarzany na bazie [tooltip title=”Serii III” content=”Auto wyposażane w silniki 2,25 l (benzynowe i diesle) ważące ok. 1 200 kg było używane przez wojska brytyjskie, duńskie i holenderskie. Ostatni egzemplarz powstał w 1984 roku.” type=”info” ]Serii III[/tooltip].

Stage 1
Przez niemal dekadę, Seria III wytwarzana była bez poważniejszych zmian konstrukcyjnych czy funkcjonalnych. Tradycyjny, brytyjski konserwatyzm, nie przewidywał niepotrzebnych modernizacji i pozostawał nieczuły na gwałtowną ekspansję Toyoty i Nissana na kluczowe dla Land Rovera rynki. Dochodził do tego kryzys w brytyjskiej gospodarce, który odbił się także na motoryzacji oraz polityka forsowania przez British Leyland rozwoju samochodów osobowych Rover kosztem Land Rovera. Otrzeźwienie przyszło z końcem lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Jak zwykle przyszło zbyt późno.
Już w połowie lat siedemdziesiątych Land Cruiser stał się znaczącym rywalem Land Rovera w Australii, w Afryce czy na Bliskim Wschodzie. W porównaniu z J4, Seria III była słabawa zarówno pod względem osiągów, jak i odporności konstrukcji na przeciążenia. Wprawdzie do dyspozycji wersji 109 był silnik 2,6 l (i solidny most tylny Salisbury), jednak jednostka ta – mimo niewątpliwie aksamitnej pracy – była przestarzała konstrukcyjnie, droga w produkcji, pracochłonna serwisowo i mało odporna na ciężkie traktowanie.
Z końcem lat siedemdziesiątych powstał rządowy program modernizacji produktów Land Rovera. Przewidywał wprowadzenie czterodrzwiowej wersji Range Rovera, rozwój silników diesla oraz nowej gamy podstawowego modelu Land Rovera. Program ten rozpisany był na lata, a firma potrzebowała szybkiego zastrzyku produktowego. Sięgnięto więc po istniejące rozwiązania. W 1979 roku Land Rover przedstawił wersję 109 wyposażoną w silnik V8 oraz skrzynię biegów Range Rovera. Ze względu na rozmiary tej drugiej, zintegrowanej z reduktorem i skrzynią rozdzielczą (LT95), silnik został przesunięty do przodu, co wymusiło przesunięcie chłodnicy i wyrównanie pasa przedniego z nadkolami. Powstała wersja została nazwana 109 Stage 1 – była bowiem pierwszym krokiem programu naprawczego. Stage One konfekcjonowano ze wszystkimi nadwoziami modelu 109 (w tym także z nowym pick-upem HCPU – High Capacity Pick Up) i praktycznie wszystkie trafiały na eksport. Odprężony V8 rozwijał moc ponad 90 KM i zapewniał wspaniałe osiągi oraz komfort jazdy. Jednocześnie skojarzony z mocną skrzynią realizująca stały napęd 4×4, był pierwszym pojazdem w swojej klasie, realizującym system rozdziału napędu. Auto wytwarzano do 1983 roku, kiedy 109 Stage One został zastąpiony przez nowy model 110, dostępny także z silnikiem V8.

County
Aby uatrakcyjnić paletę Serii III, Land Rover rozpoczął zarówno modernizację, jak i poszerzanie palety produktowej. W 1980 roku wprowadził silniki 2,25 l z pięcioma (zamiast trzech jak do tej pory) łożyskami głównymi wału korbowego. Cięższy silnik był znacznie sztywniejszy i trwalszy. Do 1982 roku zmodernizowano praktycznie cały układ napędowy, w tym także półosie (z 10 na 24 rowki frezów). Tak podbudowany technicznie model starał się opierać japońskiej ekspansji. Brak dużego diesla był jednak szczególnie odczuwalny na rynku australijskim. Samochody przeznaczone na ów rynek pochodziły z montażu CKD. W latach osiemdziesiątych wyposażano tam SIII w wolnossące, duże silniki Isuzu 3,9 l o mocy 90 KM.
Innym „urozmaiceniem” było wprowadzenie komfortowej kompletacji County. Była ona dostępna dla obydwu rozstawów osi i wszystkich silników, ale tylko z osobowym nadwoziem Stadion Wagon. Samochody te były przede wszystkim pieczołowicie wyizolowane akustycznie, posiadały rozbudowane pokrycia tapicerskie, włącznie z materiałowymi pokryciami foteli. Co ciekawe, County cieszyły się największym wzięciem na Wyspach. Model 109 County wytwarzano do końca 1983 roku, a 88 County do 1985 roku.
Seria III była ostatnią klasyczną – wyposażoną w resory piórowe, dołączalny napęd przedni, z charakterystycznie cofniętym grillem wlotu powietrza. Została zastąpiona przez pojazdy serii 90/110/127 o zupełnie nowym podwoziu i układzie napędowym. Choć wciąż użytkowane zgodnie z przeznaczeniem (głownie na Wyspach Brytyjskich i krajach Trzeciego Świata), Land Rovery Serii III stają się coraz bardziej pojazdami kolekcjonerskimi. Choć przypadł im czas wypierania z tradycyjnych rynków, bez wątpienia wpisały się w piękną kartę historii marki z Solihull.

...a może to też Cię zainteresuje: